Review of the Sygnus X-1 and Nexum Power cables by Wilfryd Miedema
Original review in Dutch followed by English translation.
"Het begon allemaal met de aanschaf van gordijnen. Ik heb een glazen wand in de kamer en na 9 jaar kwamen daar eindelijk gordijnen te hangen, gewone, niet al te dikke, katoenen gordijnen, waarvan ik vermoedde dat die veel invloed konden gaan hebben op de klank van de muziek. Dit was een nieuwe fase in mijn voortdurende zoektocht naar het beste compromis tussen hoorbaarheid van alle stemmen en instrumenten, en volheid van klank. Ik begon met experimenteren en, logisch, hoe dichter de gordijnen, hoe groter de absorptie van vooral de lagere frequenties. Ik had qua absorptie van klanken die niet in de muziek zelf zitten, al wat geëxperimenteerd met vilt. Het doel hiervan was om de verschillende elementen minder te laten verzinken in het geheel, om de weergave zo weinig mogelijk een brei te laten zijn. En dat gebeurde met het dichtschuiven van de gordijnen, er verdween daarmee echter ook iets in de samenklank. Het werd een wat iel, een wat kaal geheel. Desondanks kon het ook een genot zijn wat er opeens allemaal te beluisteren viel. Wat bij de ene plaat aangenaam klonk, was bij de andere plaat, door een gebrek aan samenhang, niet om aan te horen. Toen ben ik gaan uitproberen hoe ver de gordijnen dicht moesten om de muziek zo goed mogelijk te laten klinken. En avond na avond kwam ik tot dezelfde conclusie: hoe later op de avond hoe mooier en voller het klonk en hoe verder de gordijnen dicht konden.
Ik herinnerde me een artikel van een aantal jaar geleden van Wim van Kraanen op de website van Analogue Audio Products. Hij schreef dat wanneer de muziek later op de avond beter klinkt dan daarvoor, er waarschijnlijk sprake is van een behoorlijke vervuiling op het elektriciteitsnet. In de loop van de avond neemt de activiteit erop af. In de nacht is het nog rustiger op het net en klinkt de muziek nog beter. Om ook overdag en in de vroege avond de best mogelijke muziekweergave te hebben is het nodig om aan netfiltering te doen.
Mijn apparatuur heb ik in 20 jaar bij elkaar verzameld, om te beginnen de aankoop van de set bij Rob Wilms. Een tijd daarna kwam Wim op mijn pad. Zijn adviezen, apparatuur en de door hem vervaardigde kabels (die klinken fabuleus) zorgden telkens voor enorme verbeteringen in de klank van de muziek. Hoe mooi ook, hoe goed het stereobeeld ook tot zijn recht kwam, een zogeheten podium (stage) heb ik nooit gehad. Heel af en toe leek het alsof de speakers los stonden van de weergave, alsof ze daar stonden zonder een rol te spelen in hetgeen ik hoorde. Meestal echter was een deel van de plaatsing van de verschillende elementen te herleiden tot een van de twee speakers.
Om mijn apparatuur optimaal te laten klinken zou betere netfiltering (ik deed er wel íets aan) dus wel eens een oplossing kunnen bieden. Wim van Kraanen schreef op zijn website over hetgeen Ronald Haandrikman op dat gebied ontwikkeld had. Ik heb Ronald benaderd (hij bleek Wim betrokken te hebben bij de ontwikkelingsprocessen) en vroeg hem of ik zijn netkabels mocht uitproberen. Twee, om mee te beginnen. Een op de voorversterker en een op de eindversterker. Het geluid werd er veel rustiger door. Stiltes kwamen beter tot hun recht. Er was een toename van de dynamiek. Accenten die gelegd werden wonnen aan kracht. Ik dacht: als twee van Ronalds netkabels al zoveel effect hebben, wat moet de Sygnus dan wel niet gaan doen.
Vervolgens kwam Ronald bij mij thuis langs met de Sygnus. Het werd meteen duidelijk. Alles wat ik in die jaren aan apparatuur en toebehoren in huis had gehaald viel op zijn plek. Het geheel kwam tot bloei. Die eerste tonen gaven mij een soortgelijke sensatie als het kijken naar een pauw die plots zijn verentooi laat zien. De basis stond als een huis waarin de verschillende instrumenten en stemmen in volle glorie hun plek in de ruimte innamen. Wat een dynamiek ook. Soms leek het alsof er in mijn woonkamer gemusiceerd werd. Dit was van een andere orde. Van het ene op het andere moment was er een podium. Na al mijn pogingen daartoe, hield ik dit bij mij thuis niet voor mogelijk. Niet langer hoefde ik op zoek naar een compromis tussen detail en geheel. Nee, er kwam een geheel dat de ruimte vult met sprankelende details op allerlei plekken, dichtbij en verder weg.
Niet alleen recent gemaakte muziek klonk geweldig, ook oudere platen bleken het fantastisch te doen. Mooier dan ik ze ooit gehoord heb, want de Sygnus doet meer dan alleen netfiltering, maar daar weet ik het fijne verder niet van. Het geluid deed me ook weer een beetje denken aan hoe ik me dat van vroeger herinner, toen de vervuiling op het net beduidend minder was.
Met de Sygnus klinkt alles dat mooi gemaakt is zoveel rijker, dat ik, wanneer het gaat om mijn platencollectie, het idee kreeg dat ik een nieuwe verzameling heb. Waarbij gezegd moet worden dat wat gebrekkig opgenomen of vlak vervaardigd is, teleur kan stellen.
Luisteren naar muziek met je apparatuur aangesloten op de Sygnus is een belevenis. Het geheel wordt naar een hoger niveau getild. Luisteren wordt intenser, de klank wordt levensechter. Er wordt als het ware een doek, waarvan ik niet wist dat die er was, weggetrokken tussen mij en de muziek. Zo rechtstreeks aangesproken worden, het levert momenten van geluk op.
Waarschuwing
Wanneer je de Sygnus eenmaal gehoord hebt kun je niet meer zonder. Er is geen weg terug. Als je de Sygnus niet kunt of wilt kopen, luister er dan vooral niet naar! "
English translation
"It all started with the purchase of curtains. I have a glass wall in the room and after 9 years curtains were finally installed there, regular, not too thick, cotton curtains, which I suspected could have a great influence on the sound of the music reproduction. This was a new phase in my ongoing search for the best compromise between audibility of all voices and instruments, and fullness of sound. I started experimenting and, logically, the closer the curtains, the greater the absorption of especially the lower frequencies. I had already experimented with felt in terms of absorption of sounds that are not in the music itself. The aim of this was to make the various elements less absorbed in the whole, to make the representation as little smeared as possible. And that happened when the curtains were closed, but something in the harmony also disappeared. It became a somewhat thin, somewhat bare whole. Nevertheless, it could also be a pleasure to listen to everything that suddenly became audible. What sounded pleasant on one record was unpleasant on the other due to a lack of coherence. Then I started trying out how far the curtains had to be closed to make the music sound as good as possible. And evening after evening I came to the same conclusion: the later in the evening, the nicer and fuller it sounded and the further the curtains could be closed.
I remembered an article from a few years ago by Wim van Kraanen on the Analogue Audio Products website. He wrote that if the music sounds better later in the evening than before, there is probably significant pollution noise on the electricity grid. Activity decreases during the evening. At night it is even quieter on the power grid and the music sounds even better. In order to have the best possible music reproduction during the day and in the early evening, it is necessary to use mains filtering.
I have collected my equipment over 20 years, starting with the purchase of the set from Rob Wilms. Some time later Wim crossed my path. His advice, equipment and the cables he manufactured (which sound fantastic) always led to enormous improvements in the sound reprodcution. No matter how beautiful, no matter how well the stereo image came into its own, I have never had a so-called stage. Very occasionally it seemed as if the speakers were separate from the sound reproduction, as if they were there without playing a role in what I heard. Usually, however, part of the placement of the different elements could be traced back to one of the two speakers.
To make my equipment sound optimal, better mains filtering (I did something about it) could offer a solution. Wim van Kraanen wrote on his website about what Ronald Haandrikman had developed in that area. I approached Ronald (he turned out to have involved Wim in the development processes) and asked him if I could try out his power cables. Two, to start with. One on the preamp and one on the power amp. The reprodcution became much calmer. Silences came much more into their own more clearly. There was an increase in dynamics. Emphasis that was placed gained strength. I thought: if two of Ronald's power cables have such an effect, what should the Sygnus do?
Ronald then came to my house with the Sygnus. It became immediately clear. Everything I had acquired in terms of equipment and accessories during those years fell into place. The whole system came to fruition. Those first notes gave me a similar sensation to watching a peacock suddenly show its feathers. The base was rock solid in which the various instruments and voices took their place in the room in full glory. I also experienced an enormous increase in dynamics. Sometimes it felt like music was being played live in my living room. This was of a different order. From one moment to the next there was a stage. After all my attempts, I didn't think this was possible in my home. I no longer had to look for a compromise between details or the whole. Now there was a reproduction with coherence that filled the space with sparkling details in all kinds of places, near and further away.
Not only recently made music sounded great, older records also turned out to do fantastic. Better than I've ever heard them, because the Sygnus does more than just mains filtering, but I don't know the details about that. The sound also reminded me a bit of how I remember it from the past, when the pollution on the power grid was significantly less.
With the Sygnus, everything that is beautifully made sounds so much richer that, when it comes to my record collection, I felt like I had a new collection. It must be said that what is poorly recorded or poorly produced can disappoint.
Listening to music with your equipment connected to the Sygnus is an experience. The whole system is taken to a higher level. Listening becomes more intense, the sound becomes more alive. As it were, a curtain that I didn't know was there is pulled away between me and the music. Being addressed directly in this way produces moments of happiness.
Warning
Once you hear the Sygnus you can't live without it. There is no way back. If you can't or don't want to buy the Sygnus, don't listen to it!"